Bouwen aan de probleemwijken van morgen
Bijna overal in het land is sprake van een overspannen markt. Gemeenten maken plannen, soms voor de realisatie van duizenden woningen in de komende jaren. De productieprognoses laten stijl klimmende grafieken zien. De vraag is er inderdaad zeker wel maar tegelijkertijd lopen de bouwers tegen capaciteitsproblemen aan. Gevolg: prijsstijgingen. En wel dusdanig dat starters intussen geen kans meer maken. Maar ook corporaties klagen. Uiteraard staan daar de stijgende prijzen in schril contrast met de sociale opgave. Prijzen die wringen met wat de clientèle (de huurders) kunnen betalen.
Bouwers hebben zelf ook te maken met stijgende prijzen, maar kunnen nu toch rendement maken. Iedereen kan bedenken dat er in de slechte tijd op alle fronten aan duimschroeven werd gedraaid en ook dat er nu weer ontspanning ontstaat. De risico’s werden twee jaar geleden in begrotingen nog naïef ontkend, ze worden nu weer meegerekend, inkoopvoordelen worden niet aan de klant doorgegeven en ook in de staart wordt ruimte gevonden. Gevolg: snel stijgende prijzen en dus veel gemopper zoals hierboven al beschreven.
Je zou zeggen ‘het kan toch niet waar zijn?’ maar we gaan allemaal weer op zoek naar uitgeknepen woningen. We dreigen allemaal weer tevreden te worden met minimale beukmaten en onpraktische keuzes zoals te weinig berging en te weinig buitenruimte. Daarnaast wordt er driftig geschaafd aan kwaliteit.
De kans is groot dat we over een paar jaar na een periode van bezinning weer met een onbruikbare voorraad zitten. Als er ontspanning komt zijn bovenbeschreven projecten namelijk de eersten die met leegstand te maken krijgen. En dan dus geconcentreerde leegstand in dat soort wijken. Daarmee worden het de probleemwijken van morgen. Met een te vroege afschrijving gaan we daarmee dus ook economisch gezien een absoluut debacle tegemoet.
En het kan zoveel beter. Kansen liggen er op het gebied van het ontwikkelen van waarde proposities. Bijvoorbeeld door combi’s te maken met zorg, door te bouwen aan sociale structuren met meer gemeenschappelijke functies, zoals bijvoorbeeld een collectieve wasplek. Door het inbouwen van flexibiliteit, te letten op toegankelijkheid en levensloopbestendigheid. Maar ook door een bouwstroom te organiseren die industriële productie (enig volume en zekerheden op termijn) ondersteunt. Het kan beslist veel beter en ook goedkoper. In elk geval economischer.
Binnen Off Road Innovations organiseren we binnenkort de zogenaamde innovatiekringen over dit onderwerp. Mensen van verschillende pluimage worden dan uitgedaagd om mee te denken over hoe het wel zou moeten en kunnen.
Interesse?: zie www.offroadinnovations.nl en stuur me een mailtje. jos@offroadinnovations.nl
