Biobased economy

In een biobased economy gaat het over het gebruik van biomassa voor niet-voedsel toepassingen. Deze toepassingen zijn bijvoorbeeld chemicaliën, materialen, transportbrandstoffen, elektriciteit en warmte. Biomassa is bij uitstek geschikt om fossiele grondstoffen te vervangen bij toepassingen waar koolstof onmisbaar is, zoals vloeibare brandstoffen, materialen en chemicaliën. Biomassa heeft ten opzichte van andere fossiele vervangers, zoals zon en wind, de unieke eigenschap dat het gebruikt kan worden voor materialen zoals kunststoffen, chemicaliën, cosmetica en medicijnen. Het gaat dus niet alleen over energie.
 
Biomassa neemt momenteel in Nederland het grootste aandeel in bij de opwekking van duurzame energie, namelijk 73,0 procent. Zonne-energie is goed voor 2,0 procent, windenergie 18,4 procent, bodemenergie 3,5 procent, buitenluchtenergie 2,7 procent en water 0,4 procent (bron: Hernieuwbare energie in Nederland 2012, CBS, september 2013). De doelstelling van de overheid is om in 2020 14 procent van de energie duurzaam op te werken. In 2050 moet er sprake zijn van een volledig duurzame energievoorziening.
 
Productiesystemen
De productiesystemen in de biobased economy kunnen globaal in drie onderdelen worden opgedeeld (zie figuur 1):

• Biomassavoorziening. Met biomassa worden alle organische grondstoffen bedoeld die gebruikt kunnen worden voor de productie van biobased producten. Er zijn veel verschillende soorten biomassa die gebruikt kunnen worden (zie kadertekst ‘Wat is biomassa?’).
• Verwerking door middel van technologie. De stromen biomassa worden op verschillende  manieren voorbewerkt en verwerkt, zodat er biobased producten en toepassingen van gemaakt kunnen worden.
• Producten. Na bewerking kunnen de biomassa (tussen)producten voor verschillende doeleinden worden gebruikt. De biomassa wordt ingezet als brandstof, energie of bioplastic, maar dat hangt wel af van de kwaliteit en de soort biomassa. Houtresten kunnen bijvoorbeeld wel gebruikt worden voor de opwekking van warmte, maar zijn nog lastig te gebruiken voor het verkrijgen van medicijnen of specifieke chemicaliën.