Oceaankrabbers: 3D-geprinte woningen van gerecycled afval

Hoe gebruiken we het gevaar van klimaatverandering in ons voordeel? Vincent Callebaut Architectures geeft antwoord op die vraag met het radicale concept Aequorea, een onderwaterkolonie voor klimaatvluchtelingen die geproduceerd is van oceaanafval.

De architect stelt zich in het concept enkele oceanscrapers voor nabij de kust van Rio de Janeiro. De constructies bevatten verscheidene duurzame voorzieningen, waaronder 10.000 woningen en kantoren, zeeboerderijen en (buurt)tuinen. Deze oceaankrabbers bestaan uit 3D-geprint gerecycled materiaal uit de drijvende vuilnisbelt in de oceaan.
In een verhalend persbericht schetst de architect een toekomstbeeld van Aequorea, vernoemd naar de bioluminescerende kristalkwal die zijn eigen energie produceert. Deze vernoeming is niet voor niks; op de schetsen drijven de koloniën als enorme koepels op de oceaan, terwijl de spiraalvormige kern van de constructie tot 1.000 meter onderwater drijft en gestabiliseerd wordt door enorme tentakels.
Aequorea wordt in het bericht ook gezien als energieopwekkend, net als de kwal, door al het geproduceerde afval direct te recyclen. De architect voorziet onder meer dat men een uitwendig skelet voor de onderwater gebouwen kan verkalken, op dezelfde wijze als dat zeedieren hun schelpen maken, en dat microalgen in plaats van fossiele grondstoffen gebruikt worden voor verwarming of verkoeling.
 

Noodkreet

Het creatieve persbericht richt zich tot de mensen van het land met een maar al te realistische noodkreet; het jaarlijks geproduceerde afval van ieder persoon op aarde veroorzaakt een klimaatprobleem van wereldformaat. Het concept van Vincent Callebaut Architectures is in die zin niet simpelweg een creatieve woonoplossing, maar juist een dringend verzoek aan de wereld om zich te richten op duurzame materialen en oplossingen om onze oceanen te redden.

Bron: Stedebouw & Architectuur, Reinoud Schaatsbergen 
Meer weten: http://vincent.callebaut.org/page1-img-aequorea.html