Het houten huisje en de betonboer
Op het moment dat u dit leest is voor de meesten van ons de vakantie weer voorbij. We zijn begonnen aan de tweede helft van dit jaar. De eerste helft was zeer intensief, hard en er is veel gewerkt. Door omstandigheden zijn sommige van onze mooie voornemens van dit jaar wat naar de achtergrond verdrongen. De lat ligt hoog, er moet veel en de druk rust op de schouders van menigeen.
Houten huisje in het bos.
Ik ben een liefhebber van reflectie en mag graag terugkijken naar dingen die voorbij zijn gegaan. Dit kan impact hebben op datgene waar we op dit moment mee bezig zijn of in de nabije toekomst mee bezig gaan.
Als voorzitter van een stichting in de Achterhoek die een mooie oude boerderij beheert, zijn we ook eigenaar van een stuk bos in het Noordijkerveld bij Neede. In dat bos staat een klein houten huisje. Dit huisje is gebouwd in het begin van de dertiger jaren van de vorige eeuw. In de latere jaren is het wat uitgebreid.
Het lag vlak bij de voormalige spoorbaan van Neede naar Hellendoorn. Met de aanleg van het Twentekanaal is deze spoorbaan helaas stilgelegd. Er was bij het houten huisje geen aansluiting voor elektriciteit, gas, water en riolering. Wel is het huisje mooi gelegen in de ongerepte natuur met een eigen water- en beerput. Thans is er in de nabijheid een waterwingebied en wordt de natuur daar hersteld en beschermd.
Genieten zonder luxe
Detail van een luik.
Alles wat we nu hebben aan luxe was er toen nog niet; geen WIFI, warm water, magnetron, enzovoort. De wegen waren nog zandwegen. Echter alles wat ze toen hadden, missen we nu vaak: natuur, rust, stilte, openbaar vervoer in de nabijheid en diversiteit in planten en dierensoorten.
Wat kunnen we hiervan leren? Voor mij persoonlijk: ga proberen het vakantiegevoel, de innerlijke rust en tevredenheid vast te houden om van daaruit te leven. Kijkende ook naar een huisje zonder veel comfort maar met voldoende basis ingrediënten om te kunnen leven.
En voor de bouw? Misschien zouden we eens kunnen kijken naar de diversiteit van de recreatiewoningen? Minder luxe zal niet iedereen op prijs stellen. Er zijn ook veel mensen die over een recreatiewoning in het bos alleen maar kunnen dromen. Zouden we niet iets kunnen bedenken waarbij beide aspecten gerespecteerd worden? Natuur en betaalbaarheid. Even niet aan geld en status denken maar aan levensvreugde, tevredenheid, zelfredzaamheid, genieten van de natuur en basic dingen doen.
Het is mooi om te zien dat dit houten huisje bijna 100 jaar oud is. Het heeft de tijd getrotseerd, wel even het asbest wegdenken. Het kan een inspiratiebron zijn voor het huidige denken en doen.
