Getallen

Waar ik moeite mee heb is de stroom aan cijfers die over ons wordt uitgestort, die deels zo ongeveer het eind van de bouwsector aankondigen. Het Economisch Instituut voor de Bouw (EIB) meldde op 3 april dat de bouwproductie mede als gevolg van de coronacrisis met 15 procent zal dalen, waarbij 40.000 banen verloren gaan. Wat moeten we ermee, denk ik dan? Waarop zijn die cijfers gebaseerd? Momenteel speelt vooral emotie een rol en emotie kun je niet berekenen. Ik zie nu al tekenen dat we met de huidige beperkende maatregelen de coronacrisis onder controle beginnen te krijgen. Door de huidige maatregelen vast te houden, kun we die controle verder uitbreiden en uiteindelijk kunnen dan fasegewijs de maatregelen worden versoepeld. Wat we nodig hebben zijn piketpalen in de toekomst die aangeven waar we naar toe gaan. Hoopvolle piketpalen die opdrachtgevers in staat stelt nu al actie te ondernemen. Want ja; er is nog steeds een goede toekomst voor de bouw en nee, de wereld vergaat niet.

Mijn oproep is – net zoals Bouwend Nederland – aan opdrachtgevers: stel geen werkzaamheden uit, die nu ook plaats kunnen vinden. We hadden voor de crisis al een woningnood en die zal er na de crisis ook zijn. Stel renovatiewerk niet uit, als er binnen een woning veilig gewerkt kan worden. Pak de tijdelijk leegstaande kantoorpanden nu aan en ga door met de bouw van woningen en transformatieprojecten.

Twijfel is een slechte raadgever en die cijfers van het EIB doen ook geen goed. We moeten ons gezonde verstand blijven gebruiken. Wat dat betreft ben ik erg tevreden met de handelswijze van Bouwend Nederland: ze blijven er bovenop zitten om overheid en opdrachtgevers doordringen van de belangen dat we door moeten gaan. Vooral ook nu er een protocol Veilig Samen Doorwerken is ontwikkeld.

De grootste helden werken in de zorg. Maar vergeten we onze helden in de bouwsector ook niet?