Waterworsteling
De laatste anderhalf, twee jaar houd ik me naast mijn ‘gewone’ werk ook bezig met nieuwbouw. Het betreft de nieuwe huisvesting voor ons bedrijf. We zijn compleet uit ons jasje gegroeid. En als je dan toch bezig bent, kun je weer alles volgens de bouwnormen van deze tijd realiseren.
Op het pand waar we nu gehuisvest zijn, liggen ruim duizend zonnepanelen. Al vijf jaar. Vorig jaar zijn we ook, middels warmtepompen, van het gas af gegaan. Totdat we van het gas afgingen waren we zelfs, als het gaat om elektra, energieneutraal. De overstap naar warmtepompen is een forse investering van een paar ton, maar met de huidige gas- en energieprijzen een hele goede. Immers, reken maar uit als je vijftigduizend kuub gas gaat besparen, per jaar! De terugverdientijd werd, gelet op de huidige energieprijzen, opeens verkort naar twee tot drie jaar. Nu meld ik dit niet om de handen op te elkaar te krijgen voor wat een geweldige investering we gedaan hebben. De terugverdientijd is in dit geval heel positief beïnvloed door een smerige oorlog in Oekraïne. Wie had dat nou bedacht?
Dat we duurzaam moeten bouwen is evident. Hoge R-waardes, zonnepanelen en in ons geval zelfs GPR 8,5. Een prachtige doelstelling en we kunnen daardoor weer zeker 20 jaar vooruit. Want bouwen moet je niet volgens de huidige normen doen, maar volgens de normen die mogelijk over twintig jaar gelden. We beogen dan nog steeds een courant, goed gebouw te hebben.
En toch gaat het soms mis bij elementen die je niet voorzien hebt. In ons geval is dat water. Natuurlijk bestaan er fantastische wateropvangsystemen, watervrije urinoirs, infrarood kranen en doorspoelsystemen. Maar als het gaat om opvang van regenwater om bijvoorbeeld daarmee toiletten door te spoelen, dan komt die verrekte terugverdientijd weer om de hoek kijken.
Je kunt een grijswatersysteem eigenlijk alleen maar goed realiseren tijdens nieuwbouw. Achteraf met dubbele leidingen gaan werken is nauwelijks uitvoerbaar. In ons geval hadden we berekend dat we een terugverdientijd zouden hebben van vijftig jaar als we de grote- en kleine boodschappen zouden doorspoelen met grijs water. Ieder in mijn omgeving ontraadde dat.
Een slordige vijfentwintigduizend euro investeren, terwijl je nu maar vijfhonderd euro per jaar kwijt bent aan Vitens. Zoveel geld investeren, terwijl het nauwelijks wat opbrengt. Bij de huidige waterprijs volg ik deze eenvoudige beredenering. Maar wat nou, stel ’s voor… dat de waterprijs ook ineens gaat vervijfvoudigen? Achteraf weten we het, maar nu worstel ik er mee waar we goed aan doen.
Arap-John Tigchelaar
Algemeen Directeur Transferro BV
