Waterdicht maken van natte ruimten
Het waterdicht maken van natte ruimten blijkt in de praktijk nog steeds lastig. Vaak wordt het tegelwerk ‘gebruikt’ om wanden en vloeren waterdicht te maken. Daar gaat het echter al fout: de ondergrond moet al waterdicht zijn, waarna het tegelwerk als esthetische en functionele afwerking volgt. Er moet meer in systemen worden gedacht, waarbij diverse producten samen een waterdichte, hygiënische, veilige en fraaie afwerking vormen. Belangrijk onderdeel van de waterdichting is de flexibele polymeergebonden afdichtpasta webersys coat van Weber Beamix.
Tekst: Frank de Groot
Beeld: Weber Beamix
Tegels, kitten en lijmen zijn waterwerende producten. Maar daarmee vormen ze nog geen garantie voor een waterdicht systeem. In de praktijk blijkt dat vooral langs afvoeren, doorvoeren en wand/vloeraansluitingen, vocht kan doordringen in vloeren en wanden. Dat komt omdat veelal wordt gedacht dat het tegelwerk voor voldoende waterdichting zorgt. Aanvullende maatregelen om de ondergrond waterdicht te maken blijven vaak achterwege uit kostenoogpunt en/of tijdsdruk.
Vooral de aansluitingen tussen wanden en vloeren zijn kritisch, alsmede het voegwerk. Voegwerk is nog steeds vochtdoorlatend. Bij scheurvorming neemt het vochttransport naar de achterliggende constructie alleen nog maar verder toe. Vooral vloeren en wanden van gips zijn vochtgevoelig, waardoor flinke schade kan ontstaan.
Vochtschade
De gevolgen van vochtindringing in vloeren en wanden kunnen groot zijn: denk aan schimmelvorming, schade in de natte ruimten en soms zelfs gevolgschade in aangrenzende ruimten. Vooral bij lekkage naar onderburen kan de schadepost groot zijn. Afgezien van de (financiële) schade aan de woning of het gebouw, kan het ook nadelig zijn voor de gezondheid.
Met de komst van de Wet kwaliteitsborging voor het bouwen vanaf 1 juli 2022, wordt de druk op de aannemer nog groter om vochtproblemen te voorkomen. Dat komt vooral door een aanpassing in het Burgerlijk Wetboek. Op dit moment is een bouwer na oplevering alleen aansprakelijk voor verborgen gebreken en gebreken die zijn genoteerd bij oplevering. Wordt een zichtbaar gebrek – of zoals de wet het nu stelt een ‘gebrek dat de opdrachtgever redelijkerwijs had moeten ontdekken’ – bij de oplevering over het hoofd gezien dan is de bouwer daar niet meer aansprakelijk voor. Het gebrek wordt geacht te zijn geaccepteerd door de opdrachtgever.
Dit artikel wordt aangepast. Anders dan in de huidige situatie blijft de bouwer straks na de oplevering aansprakelijk voor alle gebreken die na het moment van oplevering worden ontdekt, tenzij deze niet aan de bouwer zijn toe te rekenen. Vochtproblemen zijn een goed voorbeeld van een verborgen gebrek dat zich vaak na enige tijd pas openbaart.
Waterdicht
Doelstelling is dus dat de ondergrond in natte ruimten duurzaam wordt beschermd tegen vochtindringing. Dat kan door een waterdicht membraan aan te brengen onder de vloer- en wandtegels. Dit wordt ook wel ‘volvlakse afdichting’ genoemd. Een goede oplossing is webersys coat, gecertificeerd volgens NEN-EN 14891. Deze flexibele polymeergebonden afdichtpasta wordt – na eventuele voorbehandeling van de ondergrond met een Weber primer – over de gehele vloer en aansluitende wanden in douche en rond een bad aangebracht. Ook rond leidingdoorvoeringen, afvoerputten en andere eventuele aanwezige doorvoeringen worden met webersys coat behandeld.
Aanbrengen Webersys coat.
Na het aanbrengen van de pasta wordt bij de aansluitingen webersys band in de nog natte pasta gedrukt. Vervolgens wordt hier direct een tweede laag webersys coat dekkend aangebracht. Hierbij moet de pasta tot minimaal 10 mm over de rand van de band worden gesmeerd. De droogtijd is circa 12 uur.
Systeemdenken
Na droging van de pasta kunnen wand- en vloertegels worden verlijmd met de pasta of poeder tegellijmen van Weber. In- en uitwendige hoeken, rond de afvoerput, doorvoerleidingen en dergelijke wordt afgekit met de schimmel- en bacteriewerende sanitair kit weberseal S. Voegen worden afgewerkt met webercolor premium, voorzien van Protect 3 en Pure Clean technologie. Dit zorgt voor een zeer hoge weerstand tegen vlekken, schimmels, algen en bacteriën. Zowel de kit als het voegmiddel zijn verkrijgbaar in maar liefst 23 kleuren. Dus een goede waterdichting gaat niet ten koste van de esthetische mogelijkheden!
In- en uitwendige hoeken, rond de afvoerput, doorvoerleidingen en dergelijke wordt afgekit met de schimmel- en bacteriewerende sanitair kit weberseal S.
Wat eist Bouwbesluit 2012?
Bouwbesluit 2012 stelt eisen aan de wateropname van wanden of de vloer van een bad- of toiletruimte. Door teveel wateropname kan er schimmelvorming, rotting of lekkage ontstaan. Hierdoor kan op den duur de gezondheid van de gebruikers van het gebouw nadelig worden beïnvloed. Er staat letterlijk in het Bouwbesluit:
Artikel 3.23 Wateropname
- Lid 1. Een scheidingsconstructie van een toiletruimte of een badruimte heeft aan een zijde die grenst aan die ruimte, tot 1,2 meter hoogte boven de vloer van die ruimte een volgens NEN 2778 bepaalde wateropname die gemiddeld niet groter is dan 0,01 kg/(m².s1/2) en op geen enkele plaats groter dan 0,2 kg/(m².s1/2).
- Lid 2. Voor een badruimte geldt het in het eerste lid gestelde voorschrift ter plaatse van een bad of een douche over een lengte van ten minste 3 meter, tot een hoogte van 2,1 meter boven de vloer van die ruimte.
Formeel gezien moet worden aangetoond, ook van tegelwerk, dat de wateropname gemiddeld niet groter is dan 0,01 kg/(m².s1/2). Maar niemand doet dat in de praktijk. De eis is dus grotendeels theoretisch. Maar hoe weet je dan of aan de eis wordt voldaan? De absorptiecoëfficiënt van voegwerk is ongeveer 0,15 kg/(m².s1/2) en van een tegel 0 kg/(m².s1/2). Stel u gebruikt tegels van 100 x 100 mm en voegen van 5 mm. Dan is de oppervlakte van één tegel 10.000 mm2. De oppervlakte voeg voor één tegel is dan: 100 x 2,5 mm (we rekenen de helft van de voeg naar een tegel toe) x 4 zijden + 2,5 x 2,5 mm (hoekpunten voegen) x 4 = 1.025 mm2. De wateropname is dan: (10.000 x 0 + 1.025 x 0,15) / (10.000 +1.025) = 0,014. Dus dat voldoet net aan de eis van 0,01 kg/(m².s1/2). Bij kleinere tegels van bijvoorbeeld 50 x 50 mm komen we echter uit op: (2.500 x 0 + 525 x 0,15) / (2.500 +525) = 0,026. Dit tegelwerk voldoet dus niet meer aan de eis. Denk ook aan de populaire mozaïektegels die nog veel kleiner zijn. Er zal nu speciale tegelmortel of -lijm moeten worden toegepast met een aanzienlijk lagere absorptiecoëfficiënt en/of zal men moeten kiezen voor aanvullende, duurzame waterdichte oplossingen. Dat laatste heeft altijd de voorkeur!
Weber Beamix
www.nl.weber
