Follow the product
Soms lees je een echt goed journalistiek stuk. Waar iemand tijd en moeite in gestoken heeft. En complimenten voor verdient. De artikelen van Follow the Money – het platform voor onderzoeksjournalistiek – vallen in die categorie. Ga je naar hun website, dan volgt het oog van Benjamin Franklin zoals afgebeeld op het 100 dollar biljet, de cursor op jouw scherm.
Als ik zo’n artikel lees, geeft dat vaak een gevoel van herkenning. Niet dat ik journalistieke aspiraties heb. Nee, wat ik herken is hoe de schrijver van het stuk ergens aan een draadje is begonnen te trekken en dan het weefsel steeds verder is gaan ontrafelen. Het is een beetje als het volgen van een audit trail. Voor een auditor of inspecteur doen mensen vrijwillig deuren open waar je als journalist soms alleen maar van kan dromen.
Want daarin schuilt het mooie van certificatiewerk. Je kijkt bij al die bedrijven in de keuken, komt op werkplekken waar geen concurrent getolereerd wordt. Je hoort en ziet veel. En je houdt er je mond over. Je komt in de steengroeve om de steenslag uit de breekzeefinstallatie te beoordelen. Op de weg terug rijd je richting een producent van dakbanen waar diezelfde steenslag als minerale afwerking wordt toegepast. Die weet nog niet dat je hem de dag erna gaat bezoeken. Je collega rijdt in de tussentijd een ronde langs de distributeurs en handelaren. Daar neemt hij monsters uit de markt voor onafhankelijk productonderzoek. Terug in Nederland staan projectbeoordelingen op de planning bij een aantal dakdekkers waar je de correcte toepassing van de dakbanen gaat beoordelen.
Het mooie aan certificatie, zeker in de bouw, is het Follow-the-Product-effect dat het werk met zich meebrengt. Het is een beetje als Follow the Money, maar dan in reverse. Je begint bij de bron en eindigt op de bouwplaats. En waar zij dingen onderzoeken om het in de openbaarheid te brengen, beoordeel jij dingen juist om alles wat je ontdekt voor je te houden.
Het mooie aan certificatie, zeker in de bouw, is het Follow-the-Product-effect dat het werk met zich meebrengt.
Een R&D manager vertelt tijdens een audit over zijn bezoek aan de productiefaciliteiten van een nieuwe toeleverancier. Hij had ze een compliment gegeven, was onder de indruk van hun kwaliteitsbewustzijn. Jij bent daar vaker geweest, je kent de laboranten en de kwaliteitsmanager, kent de mensen met wie hij gesproken heeft. Je weet wat er goed gaat. Je weet ook wat er niet goed is gegaan. Tegenwoordig doet een collega dat bedrijf. Allebei ben je thuis in het werkveld van de klant als geen ander.
Jouw klanten zijn de raderen in een netwerk van transacties. Het is in hun belang dat al die raderen soepel langs elkaar draaien, dat al die transacties soepel kunnen plaatsvinden. Daarvoor is vertrouwen nodig. De R&D manager wil ervan op aan kunnen dat zijn toeleverancier een constante kwaliteit levert. Zijn eigen bezoek helpt de weg te effenen voor een goed zakelijk contact. Maar het certificaat geeft hem het vertrouwen dat nodig is om structureel zaken te doen.
Erik-Jan de Bont werkt bij stichting KOMO en is expert op het vlak van geaccrediteerde conformiteitsbeoordeling zoals certificatie en inspectie, binnen de bouw.
